Bilmem bilir misiniz bir dağ köyünde doğmak ne demek?

Bir dağ köyünde çocuk olmak.

Ya koyun güdersiniz, ya da keçi, kimsenin kolay kolay çıkamayacağı  yamaçlarda.

Güderken koyun-keçi melemeleri ve kuş sesleri dışında derin bir sessizlik vardır.

Çünkü kimseler kolay kolay uğramaz oralara. Kimsenin yolu düşmez.

Vakit gündüzse, gökyüzünü, bulutları seyre dalarsınız. Geceyse yıldızları.

Hayallere dalarsınız  geleceğe dair.

Haftada birgün kasabada kurulan pazara gelmek dışında hergün bir diğerinin aynıdır.

Hele bir de kız çocuğuysanız  neredeyse tüm geleceğiniz belli gibidir.

Birini bulurlar evlenirsiniz . Bazen çocuk denecek yaşta.

*******

Fakat bu gidişatı değiştirmenin tek bir yolu vardır.

Okumak. Tahsilini tamamlamak. Okuyarak bir meslek sahibi olmak.

Bambaşka bir hayatı yaşamak.

Lakin bu, kolay değildir o kadar da.

Öyle köyden okula her gün gelip gitmek mümkün değildir.

Zaten ailelerde bu kadar  masrafı karşılayacak para ne gezer.

Kız çocuğu bu öyle heryerde de kalamaz ki.

Bir şey yapmak lazımdır bu zinciri kırmak ve kendisine çok önceden biçilen bu tabloyu değiştirmek için.

Bir şey. Ama ne?

İşte burada hepimizin bildiği bu yurtlar devreye girer.

Başka çare yoktur orada kalmaktan başka.

******

Aladağda da tam da buna benzer bir durum yaşandı.

Birçok farklı yerden gelen aynı kaderi paylaşan kız çocukları  sırf tahsillerini tamamlayabilmek için bir araya geldiler.

Birlikte henüz bitmeyen çocukluklarına dair oyunlar oynadılar.

Birlikte ders çalışıp birbirlerine yardım ettiler.

Birbirlerinin aile hasretini paylaşıp, ağladıklarında gözyaşlarını sildiler.

Birlikte geleceğe dair umutlar beslediler.

Okuyacaklardı. Kimi doktor olacaktı. Kimi mühendis. Kimi öğretmen.

Birlikte hayallere daldılar.

En son e meşum gecede yine birbirlerine sarıldılar. Çünkü birbirlerinden başka kimseleri yoktu o an.

Yanmış masum bedenleri yine birbirlerine sarılmış halde bulundu…

Evet o yangın söndürüldü.

Ama içimizdeki yangın devam ediyor.

MAİL: [email protected]