Hepimizin içimizi yediği bir tutkusu olmuştur elbet ergenliğimizde. Belki de kimimiz halâ içinizde taşıyor bu tutkuyu. Kimisinin tutkusu tehlikesiz ve eğlenceye yöneliktir, sinema sevdalısıdır. Kimisi av tutkunudur; coğrafyasına sunulan neyse ona bağlıdır av alet edevatlarıyla. Kimisi de adrenalin tutkunudur; çocukluğunun yaz akşamlarında mezarlığa girmiştir korka korka. Korkmazsa heyecanı olmaz. Bize heyecan yaşatandır tutkularımız. Bir de tehlikeli olan tutkunlarımız da var, motosiklet ve hız...

Her trafik kazası bir kaza değildir aslında. Olay, kaza gibi görünse de bir cinayet veya intihardır kimi zaman. Sen öncesinde gerekli tedbirleri almayıp üstüne de o anda uyulması gereken kurallara da uymazsan ben bu kazaya kaza demem. Kaza yanlışlıkla olan olaydır. Kaskı veya emniyet kemerini takmıyor olman bi kaza olamaz. Kırmızı ışıkta bilinçli geçiyor olman kaza olamaz. Kazara 150de gidemezsin. Akrobat hareketlerle motosiklet kullanmak da buna örnek. Yanlışlıkla motosikletin üstünde dans edemezsin. Bu tür hatalar yapıp bir şahısa bir hayvana ya da ağaca çarptığında başroldekinin ölmesi kaza değil, intihardır. Peki aracın içindeki mağdurlar... Bir de çarpmış olduğu suçsuz, günahsız insanlar... Bu da bir katliamdır ve kazayla hiçbir alakası yoktur. Malesef bu tür olaylardan sonra kazazede(!) yakınlarının da acı çekeceği mutlaktır. "Allah rahmet eylesin." ve "Allah sabır versin." demek, bize düşen görevdir yine de. "Allah acil şifalar versin." cümlesini tercih eder bu insanlar. Bu da kötünün iyisidir. Bir umuttur çünkü bu cümle.

"Eğitim şart." cümlesi biraz espirili tabirle söylense de çok ciddi de bir içeriktir aslında. Öyle önemlidir ki soda kapağı açmak için bile iki sene açıktan okuman gerekebilir, birçok bölümde olduğu gibi. O kadar önemlidir eğitim.

Motosiklet sürmeyi biliyor olman, onu sürebilmen için eğitimlisin anlamına gelmez. Peki nedir bunun eğitimi? Olası bir kaza da hasarı en aza indirmen için önceden aldığın tedbirdir elbette. Başında Kask yoksa o kazadan kurtulma şansın %10dur. Eğer o kask başındaysa ölme şansın %10dur. Motosikletin farı yanıyor mu, önünü görebilmen ve karşıdan gelebilecek olan aracın seni farkedebilmesi için. Sokak arasında veya dar bir caddede hızını daha da iyi ayarlamalısın ki yine olası bir kazada ne sen ne de karşındaki zararı en az görsün. Çok da tehlikesi olmayan lâkin çok da gıcık olan bir unsur da sinyal verilmemesi. O durum bile kazaya sebeptir aslında. Ağzına geleni söyleyip de kavga ortamı oluşturma ve akabinde fiziksel hasar oluşturma olasılığı. Tehlikesi yok desem de tehlike çıktı geldi buldu seni trafikte. Olmayan şeyler değil elbette. Bütün bu önlemleri es geçen o kadar yetişkin var ki. O yetişkinlere eğitim vermesen bile düşünebilir aslında, olabilecek tehlikelere karşı önlem alabilir. Buna çok az rastlıyoruz ama yaparsa da yetişkin yapar, yetişkin alır bu önlemleri. Genç heleki ergense bunu düşünemez, iyi bir hitap şekliyle anlatmadığın sürece ne kadar anlatsan da anlayamaz, sen anlatırsın ama o aklından eseni yapar. Koltuğa bağla, zorla anlat, bu işin eğitimini sun; nafile. Belki de ters etki oluşacak ergende ki bu da yüksek bir olasılık; eğer bu sunumu izahı kötü ve kırıcı bir dil ile yaptıysan. Zaten bu ergenler 'omnipotent düşünce' ile yani bana bir şey olmaz düşüncesiyle hayatı fazlasıyla hafife ayıyor ve umursamaz oluyorlar. Bu düşünceyle hız, alkol, uyuşturucu gibi nerede kötü bir alışkanlık varsa onu deneme, tatma gibi yeni uyarıcılar peşinde. Yasağa koşa koşa gider ergenler. Bir de bu fırtına dönemde çocuğa ikazında kelimelerini, ses tonunu jest ve mimiklerini bir yeşil çam ustası gibi çok iyi kullanmalısın ki ters bir tepki verip de  zaten koşa koşa gittiği yasaklara balıklama dalmasın.

Bir trafik kazasına motosiklet karışmışsa bu kazanın başrolünde büyük ihtimalle bir genç oluyor. Bu gencin canı ne kadar yandıysa anne ve babasının canı elbette daha fazla yanıyor. Peki ya sadece can yanmakla mı kalıyor. Malesef bir çok gencimizi trafik kazasında ki genelde motosiklet kazasıdır bu; yitiriyoruz gençlerimizi. Yitiriyoruz; çiçeklerimiz ya ölümle kopuyor ya da hapisle soluyor. Ve yahut kalıcı hasarlarla sürdürebiliyor geri kalan yaşamını.